Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1549 Esas 2018/264 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1549
Karar No: 2018/264
Karar Tarihi: 15.01.2018

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1549 Esas 2018/264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurenin kullandığı servis aracının şoförü olarak bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunmasına rağmen çocuğun basit cinsel istismarını gerçekleştirmiş ve mahkum olmuştur. İlk derece mahkemesinde verilen hüküm temyiz edilmiş ancak bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya incelenerek, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan düzenlemeler de göz önünde bulundurularak, savunma ve iddia delilleri kabul edilmiş ve sanığın eylemleri doğru şekilde tavsif edilerek hüküm onanmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 103/3. maddesi uygulanmamış, ancak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı infaz aşamasında nazara alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak bahsedilen TCK'nın 103/3. maddesi, çocuğun bakım ve gözetim yükümlülüğünü ihlal suçunu düzenlemekte, TCK'nın 53. maddesi ise hükümlerdeki iptal kararlarının uygulanmasına ilişkin hükümler içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2015/1549 E. , 2018/264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eylemleri gerçekleştirdiği tarihte mağdurenin kullandığı servis aracının şoförü olması nedeniyle bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/3. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.