Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2613 Esas 2022/10861 Karar Sayılı İlamı

1-... 2-... 3-... 4-... 5-... 6-... 7-... 8-... adlarına Av. ... ile ... İnş. Yapı End. San. ve Tic. A.Ş. adına Av. ... arasındaki dava hakkında Kayseri 4. İş Mahkemesince verilen 15/11/2018 tarih ve 2015/330 E.-2018/1188 K. sayılı karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 17/10/2019 gün ve 2019/448 E.-2019/2379 K. sayılı hükmü ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi ve sonrasında temyiz isteminden feragat edilmesi üzerine, Dairemizce 10/11/2020 tarih 2020/6951 E.-2020/6359 K. sayılı ilamı ile temyiz isteminin vaki feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından maddi hata nedeniyle kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanunu'nun 7. maddenin 3. fıkrasına göre “12/01/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.” düzenlenmiştir.
Ne var ki, Yargıtay onama ve bozma kararlarında açıkça maddi hatanın bulunması hallerinde dosyanın yeniden incelenmesi mümkündür. Zira maddi yanılgıya dayanılarak verilmiş olan onama ve bozma kararları ile hatalı biçimde hak sahibi olmak evrensel hukukun temel ilkelerine ters düştüğünden karşı taraf yararına sonuç doğurmamalıdır.
Somut olayda Dairemiz’in 10/11/2020 tarih ve 2020/6951 Esas, 2020/6359 Karar sayılı kararında davalı temyizinin vaki feragat nedeniyle reddine karar verilmesinden sonra temyiz yoluna başvurulurken yatırılan harçların iadesine de karar verilmesi gerektiği halde maddi yanılgıya dayalı olarak bu konuda herhangi bir karar verilmediği anlaşıldığından Dairemizin yukarıda anılan 10/11/2020 tarih ve 2020/6951 Esas, 2020/6359 Karar kararı sayılı ilamının ortadan kaldırılmasına,
Bölge Adliye Mahkemesi’nin 17/10/2019 tarihli karar ilamını 03/12/2019 tarihinde tebliğ alan davalı vekilinin, 17/12/2019 tarihinde ve usule uygun şekilde temyiz talebinde bulunmasına karşın, daha sonra 10/10/2020 havale tarihli dilekçesi ile temyiz talebinden feragat ettiği, vekaletnamede temyizden feragat yetkisinin bulunduğu anlaşılmakla, davalının temyiz talebinin temyizden feragat nedeniyle REDDİNE, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.