Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1135 Esas 2018/257 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1135
Karar No: 2018/257
Karar Tarihi: 15.01.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1135 Esas 2018/257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Ancak, kasten yaralama suçundan verilen adli para cezası 3000 TL'yi aşmadığı için, temyiz edilemez olduğu sonucuna varıldı. Mahkeme, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün onaylanmasına karar verdi. Kararın sonunda ise, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi: cezaların para cezasına çevrilmesine ilişkin hükümleri yeniden düzenler.
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi: hapis cezasından çevrilen para cezaları hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının kesin nitelikte olduğunu belirtir.
- 8/1. madde: istinaf yoluyla temyiz edilmesi mümkün olmayan hükümleri belirler.
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: temyiz isteminin kabul edilebilirli

14. Ceza Dairesi 2015/1135 E. , 2018/257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğü giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olan hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.