18. Ceza Dairesi 2018/7949 E. , 2020/1683 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında tehdit, sanık ... hakkında yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının niteliğine göre, kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ..."in temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Katılan-sanık ... ve sanıklar ... ile ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik katılan-sanık ..."in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
C- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinin incelenmesinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların olayın başlamasıyla ilgili olarak birbirlerini suçlamaları, olayın başlangıcını gören tarafsız tanık bulunmaması ve sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde suçun karşılıklı işlendiğinin kabulü ile TCK’nın 129. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanması karşısında, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin, kasten yaralama suçu açısından TCK’nın 29. maddesinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de;
a) Yaralama suçunun seçenekli cezalar içermesi karşısında, hangi hukuksal gerekçelerle hapis cezasının tercih edildiğinin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde hüküm gerekçesinde gösterilmemesi,
b) Sanığın adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşmiş mahkumiyet hükmü niteliğinde olmaması ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” şeklindeki yasal düzenlemenin de suç tarihinde yürürlükte bulunmaması, sanığa verilen cezanın “Sanığın sabıkasız oluşu ve yargılama aşamasında gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu bir kanaat oluştuğundan” şeklindeki gerekçeyle TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi karşısında, CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapıldıktan sonra, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden “Sanığın deneme süresi içerisinde tekrar suç işlemiş olması dikkate alınarak CMK’nın 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle, CMK’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
