Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/2450 Esas 2014/2074 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/2450
Karar No: 2014/2074
Karar Tarihi: 26.03.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2013/2450 Esas 2014/2074 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki davanın sonucu 3. Asliye Hukuk Mahkemesince reddedilmiştir. Davacı temyiz istemiş ancak Yargıtay kesinlik sınırı nedeniyle reddetmiştir. Karar, 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı yasanın 2A-c maddesi ile HUMK'nın 427. maddesi uyarınca kesinlik kazanmıştır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi Yargıtay da temyiz isteminin reddine karar verebilir. Kanun maddeleri, 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı yasanın 2A-c maddesi ve HUMK'nın 427. maddesidir.

15. Hukuk Dairesi 2013/2450 E. , 2014/2074 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 28.12.2012 gün ve 2012/194-767 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 Sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin kararı 28.12.2012 tarihlidir. Davada alacak için yapılan icra takibindeki borç için 1.633,56 TL menfi tespit talep edilmiş, mahkemece davanın reddine hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, istek halinde temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıya geri verilmesine, 26.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.