Hırsızlık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1525 Esas 2019/11848 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kamu davası açılmamış ise de dava zamanaşımı içinde her zaman dava açılması mümkün görülmüştür.
Dosya kapsamına göre, suça konu aracın 14.06.2013 günü sanık tarafından tamir için bırakıldığı tamirhanede kolluk görevlilerince ele geçtiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında aracı İstanbul Rami açık oto pazarında açık kimlik ve adresini bilmediği Giresunlu ... olarak tanıdığı kişiden sözleşme düzenlemeden sadece senet imzalamak suretiyle kiraladığını beyan ettiği, soruşturma aşamasında kolluk tarafından yapılan araştırmada sanığın beyanında adı geçen şahsı tanıyan bilen olmadığı, sanığın savunmalarının hayatın olağan akışına aykırı ve suçtan kurtulmaya yönelik olduğunun anlaşılması karşısında suça konu aracın sanık tarafından çalındığına dair mahkemenin delilleri kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında daha ağır cezayı içeren Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07/09/2006 tarih ve 2006/280 E. - 2006/391 K. sayılı 01/11/2010 tarihinde kesinleşen 5237 sayılı TCK’nın 86/3-e maddesi uyarınca verilen 1 yıl 3 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerekirken, Giresun 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 15/06/2007 tarih ve 2005/380 E. - 2007/314 K. sayılı kararının mükerrirliğe esas alınması,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanırken cezanın infazından sonra kazanılmış hakka konu olmayan denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07/09/2006 tarih ve 2006/280 E. - 2006/391 K. sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrer olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Giresun 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 15/06/2007 tarih ve 2005/380 E. - 2007/314 K. sayılı kararına konu 600 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine ve yine hüküm fıkralarının tekerrür ile ilgili olan kısımlarına “ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.