Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/9329 Esas 2022/620 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atma nedeni ile tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın hak düşürücü nedeniyle reddine ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6.Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Görele 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/489 E. - 2019/378 K. sayılı kararına karşı temyiz isteminin miktar itibariyle kesin olduğundan reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, kamulaştırmasız el atma nedeni ile tazminat istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince HMK’nın 353-1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, davacı vekilinin temyiz talebi üzerine bölge adliye mahkemesince 09.10.2019 tarihinde ek kararla miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş, ek karar davacı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
Her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince davacının temyiz talebi miktar itibari ile kesin olduğundan bahisle kesin hüküm kurulmuş olsa da somut olayda hüküm altına alınmış miktar itibariyle bir bedel bulunmadığından ve uyuşmazlık HMK 362 nci maddesinde yazılı diğer hallerden de olmadığından Bölge Adliye Mahkemesinin kesin nitelikte karar vermesi doğru değildir. Bu nedenlerle 09.10.2019 tarihli ek kararın kaldırılmasından sonra yapılan incelemede;
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Görele 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2018/489 E. - 2019/378 K. sayılı kararının incelenmesinde;
1)Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; davacı ...'in ilk derece mahkemesinin karar tarihinden önce 16/10/2018 tarihinde öldüğü anlaşıldığından, davacının mirasçıları tespit edilip, 6100 sayılı HMK'nın 55.maddesi uyarınca işlem yapılıp sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ölü kişi adına hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2)Dava konusu taşınmazların ilk tesis tarihinden itibaren tüm maliklerini gösterir şekilde tedavüllü tapu kaydı ilgili Tapu Müdürlüğünden getirtilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi,
3)Dava konusu taşınmazlara ait kamulaştırma krokisinin idareden temin edilerek söz konusu irtifak alanının, idarece düzenlenen kamulaştırma krokisinde belirtilen ve tapu kaydına tescil edilen irtifak alanı ile aynı yer olup olmadığının kesin olarak tespiti için fen bilirkişisinden ek rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün sair hususlar incelenmeksizin HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 20/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.