MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/12/2015 tarih ve 2012/215-2015/768 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; dava dışı .... İç ve Dış Ticaret Ltd. Şti. ile müvekkili şirket arasında Nakliyat Emtia Taşıma Sigorta Poliçesi olduğunu, sigortalı emtianın Konya"dan Kazakistan"a nakliyesi sırasında araç sürücüsünün hakimiyetini kaybetmesi sonucu tek taraflı trafik kazası meydana geldiğini, araç dorsesinin devrildiğini, içindeki bir kısım değirmen makinelerinin hasar gördüğünü, müvekkil şirketi tarafından yaptırılan ekspertiz incelemesinde sonuç olarak belirlenen hasar tazminatının sigortalısı dava dışı .... İç ve Dış Tic. Ltd. Şti."ye ödendiğini, sigortalının haklarına halef olduklarını ileri sürerek ödemiş oldukları tazminat bedelinin ödeme tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili şirketin ...arası taşıma yaptığını, taşıma sırasında müvekkili şirkete ait aracın kaza yaptığını, yüklenen eşyaların zarar gördüğünü, eşyaları ..."ye geri getiren müvekkili şirketten yükletici firmanın 150.000,00 TL tazminat istediğini, müvekkili şirketin de bunun üzerine mahkeme aracılığıyla hasar tespiti yaptırdığını, mahkemenin 9.750,00 TL hasar tespitine karar verdiğini, yükletici firmanın bu tespit bedelini sigorta şirketinden saklayarak daha fazla tazminat talep ettiğini, sigorta şirketi tarafından ödendiği iddia edilen bedeli kabul etmediklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; sigortalı emtianın taşıma süreci içerisinde hasara uğradığı, taşıyıcının eşyanın kendisine teslim edildiği andan gönderilene teslim edildiği ana kadar taşıma süreci içinde ortaya çıkan ziya ve hasardan sorumlu olduğu, hasarla ilgili alınan raporda emtianın düşerek tamamen ezilerek deforme olduğunun tespit edildiği, bu hassas makinenin kullanılmasının imkansız olduğu, yeniden tamir edilmesi için harcanan iş gücü ve malzeme bedelinin yeniden imalinden daha pahalı olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 55.844,00 USD"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, uluslararası kara taşıması ile taşınan emtianın hasara uğraması nedeniyle ödenen tazminat bedelinin rücuen tazmini istemine ilişkindir. Taşımanın yapıldığı güzergâh dikkate alındığında, uyuşmazlığa "Eşyaların Karayolundan Uluslararası Nakliyatı İçin Mukavele Sözleşmesi (CMR)" hükümlerinin uygulanacağı tartışmasızdır. Davalı tarafından taşıması yapılan emtianın alıcısına hasarlı teslim edildiği hususunda da bir uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık, davalı taşıyıcının sorumluluğunun sınırları noktasında toplanmaktadır. Dava konusu olayda uygulanması gereken CMR"nin 23. maddesinde azami sorumluluk miktarı gösterilmiş, taşıyıcının sınırlı sorumlu olduğu esası getirilmiştir. Bu halde yükün ziyaı halinde sınırlı sorumluluk limiti belirlenerek, ödenecek olan tazminat bedelinin bu limit değerlendirilmek suretiyle hüküm kurulması gerekirken, mahkemece eksik incelemeyle karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.