Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12436 Esas 2019/21184 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12436
Karar No: 2019/21184
Karar Tarihi: 20.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12436 Esas 2019/21184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, temyiz edilerek yüksek mahkemeye taşınmıştır. Yüksek mahkeme, mahkumiyet kararını onamış ancak mükerrir olan sanık hakkında verilen \"1 yıl\" denetimli serbestlik tedbirinin süresinin belirlenmesi hatalı bulunarak kararın bozulmasına karar vermiştir. Mahkeme, bu kararın yeniden yargılamayı gerektirmediğini belirterek hükmün TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasıyla ilgili fıkrasından \"\"1 yıl süreyle \"\" ibaresinin çıkartılması suretiyle düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edildiği ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Ayrıca, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: Anayasa Mahkemesi Kararı (2014/140 Esas-2015/85 Karar), 5237 sayılı TCK'nin 53. Maddesi, 58/6, 7. Maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. Maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. Maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/12436 E. , 2019/21184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilmeden, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6, 7. madde ve fıkrası uyarınca "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, "1 yıl" denetimli serbestlik tedbirinin süresi de belirlenerek infaz yetkisinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından ""1 yıl süreyle "" ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.