MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine, Orman Yönetimi ve bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

2003 yılında yapılan kadastro sırasında ... ilçesi, ...köyü 101 ada 76 parsel sayılı 14461,62 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Ekim 1934 tarih 45 numaralı tapu kaydı ve tarla niteliğiyle,104 ada 6 parsel sayılı 11181,82 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Eylül 1934 tarih 43 numaralı tapu kaydı ve tarla niteliğiyle, 108 ada 6 parsel sayılı 4157,63 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Eylül 1934 tarih 42 numaralı tapu kaydı ve tarla niteliğiyle, 134 ada 1 parsel sayılı 2011,75 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Eylül 1934 tarih 46 numaralı tapu kaydı ve tarla niteliğiyle davalılar adına tespit ve tescil edilmiştir.
Davacı Hazine, dava konusu taşınmazların evveliyatlarının orman olduğu, zilyetlikle mülk edinme şartlarının oluşmadığı, taşınmazların tapu kayıtlarına istinaden tespit ve tescil edildikleri ancak sınırlarında orman okuduğundan tapu kayıt miktarına itibar edilmesi gerektiğini bu nedenle miktar fazlasının iptali ile Hazine adına tescilini talep ve etmiş, yargılama aşamasında tensiple Orman Yönetimi dahili davacı olarak davaya dahil edilmiştir.
Mahkemece, 104 ada 6, 108 ada 6 ve 134 ada 1 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine, 101 ada 76 parsel sayılı taşınmaz yönünden davanın kabulü ile tahdit sınırları içinde kalan a harfi ile gösterilen 319,65 m²"lik kısmına ilişkin tapunun iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm davacı Hazine, Orman Yönetimi ve bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1966 yılında seri bazda yapılan orman kadastrosu, 2002 yılında 3402 sayılı Kanunun 4. maddesine göre yapılıp kesinleşen evvelce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ile aplikasyon ve 2/B uygulaması, 2003 yılında ilan edilen genel arazi kadastrosu bulunmaktadır.
1) Temyiz talebinde bulunan Orman Yönetimi, dava ve temyize konu 104 ada 6 parsel, 108 ada 6 parsel, 134 ada 1 parsel ve 101 ada 76 parsel sayılı taşınmazların tespit maliki olmadığı gibi, anılan parsele karşı açılmış bir davası veya eldeki davaya usûlüne uygun harçlı bir katılımı bulunmadığından, incelemeye konu davada Orman Yönetiminin taraf sıfatı bulunmaktadır. Temyiz hak ve yetkisi davanın taraflarına ait olup taraf sıfatı olmayanlar gerekçeli kararı temyiz edemeyeceklerinden Orman Yönetimi vekilinin temyiz isteğini içeren dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2)Hazinenin temyiz itirazları yönünden, incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi raporuna göre, çekişmeli 104 ada 6 parsel, 108 ada 6 parsel, 134 ada 1 parsel ve 101 ada 76 nolu parselin ""a"" ile gösterilen kısmı dışında kalan alanın 1966 yılında kesinleşen orman kadastrosunda iç parsel olarak orman sınırı dışında bırakıldığı, eski tarihli resmî belgelerde de orman sayılmayan yerlerden olduğu, tespite esas alınan değişir sınırlı tapular ile taşınmazların yüzölçümü karşılaştırıldığında kayıt miktar fazlalığı var ise de, incelenen resmî belgelere göre öncesi itibarı ile hiçbir zaman orman olmadığının belirlendiği, 1966 yılında orman kadastrosunun kesinleşmesiyle tapudaki orman sınırının sabit hale geldiği ve üzerinden 20 yıldan fazla zaman geçtiği, dolayısıyla artık kayıt miktar fazlasının ormandan kazanıldığından sözedilemeyeceği gözönünde bulundurularak davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
3)Bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarına gelince incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli 101 ada 76 parsel nolu taşınmazın ""a"" ile gösterilen kısmının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşılmakla yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
SONUÇ:
1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle, Orman Yönetiminin temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine,
2) İkinci ve üçüncü bentde açıklanan nedenlerle, davacı Hazinenin ve bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine
27/02/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.