Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3283 Esas 2019/8023 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA 20. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir.
Adana Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün 12/11/2014 tarihli uyarılı çağrı yazısının, sanığın Adana 2. Sulh Ceza Mahkemesindeki onuncu oturumda ikamet adresi olarak tekrarladığı “... mahallesi 52217 sokak no:7 kat:1 Seyhan/Adana” olan adresi yerine, doğrudan MERNİS adresi olan "Kışla Mah. 4377. Sk. No:34 İç Kapı No:1 Yüreğir/Adana" adresinde Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca tebliğ edilmesinin usulsüz olması karşısında; sanığın çağrıya uymadığının kabulü mümkün olmadığından, 16/05/2014 tarih, 2011/2151 esas ve 2014/756 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkûmiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.