Silahla tehdit - yaralama - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/5946 Esas 2020/2887 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5946
Karar No: 2020/2887
Karar Tarihi: 11.02.2020

Silahla tehdit - yaralama - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/5946 Esas 2020/2887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından Silahla tehdit, yaralama, hakaret, mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz istemi üzerine yapılan incelemede, silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarının sanık tarafından işlendiği ve vicdani kanının kesin olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, temyiz davası esastan reddedilerek hükümler onanmıştır. Ancak hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden müştekilerin vazgeçtiği anlaşılmıştır. Bu durumda, hükümlerin bu suçlar yönünden bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanunlar açısından ise, hükümlerin onanmasına karar verilen Silahla tehdit ve kasten yaralama suçları Türk Ceza Kanunu'nun 179. ve 86. maddelerinde, bozulmasına karar verilen hakaret ve mala zarar verme suçları ise Türk Ceza Kanunu'nun 125. ve 152. maddelerinde düzenlenmektedir. Dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilerek yargılamanın sürdürülmesi kararlaştırılmıştır.

4. Ceza Dairesi 2019/5946 E. , 2020/2887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralama, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında silahla tehdit ve kasten yaralama eylemlerinden verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Sanığa yükletilen silahla tehdit ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik hakaret eylemi ile mağdur ..."e yönelik mala zarar verme eylemlerinden verilen düşme kararlarının temyizinde ise;
Müşteki Bahar"ın 18.04.2014 tarihli, müşteki Levent"in ise 16.07.2014 tarihli oturumlarda şikayetlerinden vazgeçtiklerinin anlaşılması karşısında, takibi şikayete bağlı hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden sanığa vazgeçmeye karşı diyecekleri sorularak, sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.