MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Polis olarak görev yapan sanıkların, olay günü yaralama ve sahte plaka kullanma iddiaları nedeniyle başlatılan soruşturma kapsamında suça konu aracı yakalayarak getirdikleri polis merkezinde işlemlerini yaptıkları sırada, çıkan arbede ortamından yararlanan araç sahiplerinin masa üzerinden anahtarı alarak aracı kaçırdıkları, aracın ve plakasının delil olarak muhafazasında gerekli dikkat ve özeni gösteremeyerek atılı suçu işledikleri iddia edilmiş ise de; olayın ani gelişmesi ve anahtarın gizlice alınması nedeniyle sanıkların suç kasıtları bulunmadığı gibi, kaçırılan aracın kendilerinin de içinde bulunduğu ekipçe kısa süre sonra tekrar ele geçirilmesi ve işlemlerin tamamlanması nedeniyle TCK"nın 257. maddesinde belirtilen objektif cezalandırma koşulları olan "kişilerin mağduriyeti veya kamunun zararı ya da kişilere haksız bir menfaat sağlama" ögelerinin de oluşmadığı gözetilerek beraatleri yerine, oluşa uygun düşmeyen yanılgılı gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işledikleri kabul edilmesine rağmen sanıklar hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Sanıkların kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyecekleri hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, lehlerine TCK’nın 62. maddesi uygulanan ve adli sicil kayıtları bulunmayan sanıkların mahkumiyetleri bulunduğu belirtilerek, gerekçe ve hüküm kısımlarında çelişki yaratılarak 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.