Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/8612 Esas 2022/570 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki uygulama kadastrosuna itiraz olmadığı takdirde, tapu kaydının hatalı oluşması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce istinaf isteminin kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, uygulama kadastrosuna itiraz olmadığı takdirde, tapu kaydının hatalı oluşması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davacının uygulama kadastrosuna itiraz davasının reddine, davalılardan Tapu Kadastro Genel Müdürlüğüne yönelik açılan davanın HMK'nın 114/1-d ve 115/2 maddeleri uyarınca pasif taraf sıfatı yokluğu nedeniyle reddi ile TMK’nın 1007. maddesi uyarınca Hazine hakkında açılan davanın kabulüne ilişkin olarak ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce kısmen kabulü ile harç yönünden HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar davalı hazine vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; dava konusu Ankara İli, Akyurt İlçesi Büğdüz Mahallesi 1863 (yeni 4369 ada 40 parsel) parsel sayılı taşınmazın evveliyatında 1950 yılında yapılan tapulama çalışmaları sırasında 3200 metrekare alanlı olarak dava dışı Mehmet Gülistan adına tapuya tescil edildiği, sonrasında 12.04.1985 tarih 1036 yevmiye nolu ifraz işlemiyle 1863 ve 1864 parsellere ayrıldığı 1864 parselin Hazine adına, 1863 parselin 2.627, m² yüzölçümlü olarak Hasan Ersan Gürdal adına tapuya tescil edildiği, 30.05.2000 tarihinde satış yoluyla davacıya geçtiği, 14.03.2016 tarihinde yapılan 3402 sayılı Kanunun 22/-a uygulamasıyla 2.204,06 m² yüzölçümlü olarak 4369 ada 40 parsel numarasını aldığı; dava konusu taşınmazın yüzölçümünde 422,94 m² azalma meydana geldiği mahkemece yapılan inceleme ve keşif sonrası düzenlenen fen bilirkişi raporunda; 1863 parselin 3402 sayılı Kanunun 22/2-a uygulamasıyla oluşturulan sınırlarının kadimden (tapulamadan) bu yana değişmediği, zemindeki sınırlar ile uyumlu olduğu, parsel alanının hesaplanması sırasında ölçü ve hesaplama hatası yapıldığı, 22/2-a uygulamasıyla bu hatanın giderilerek yüzölçümünün düzeltildiği, 1863 parselin komşu parsellerle olan sınırlarında herhangi bir uyuşumsuzluğun bulunmadığı bildirildiği ve eldeki davanın 09.03.2017 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır.
4721 sayılı TMK'nın sorumluluk kenar başlığını taşıyan 1007. maddesinde "Tapu sicilinin hatalı tutulması nedeniyle uğranılan zararlardan devlet sorumludur. Devlet zararın doğmasında kusuru bulunan görevlilere rücu eder" hükmü yer almakta olup, tapu işlemleri kadastro tespit işlemlerinden başlayarak birbirini takip eden sıralı işlemler olup, tapu kütüğünün oluşumu aşamasındaki kadastro işlemleri bir bütün oluşturduğundan, bu kayıtlarda yapılan hatalardan TMK'nın 1007. maddesi anlamında devletin sorumlu olduğunun kabulü gerekir.
Dosyada bulunan bilgi ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, tapu kaydının hatalı oluşması nedeniyle TMK'nın 1007. maddesi gereğince açılan davada, davacının zararının oluştuğunun kabulü ile arsa niteliğindeki Büğdüz Mahallesi 1863 sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ve bedelin davalı Hazineden tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca kısmen kabulü ile harç yönünden düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 20/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.