
Esas No: 2016/6609
Karar No: 2019/2768
Karar Tarihi: 11.03.2019
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/6609 Esas 2019/2768 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki maddi manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacı ile davalı arasında motorsikletlerin çarpışması sonucunda trafik kazası meydana geldiği, davacının geçici iş gücü kaybı olduğu, bu nedenlerden dolayı fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi, 12.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı süresinin dolduğunu ve talep edilen manevi tazminat miktarının yüksek olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre;Islah uyarınca 110.340,16 TL maddi tazminatın 1.000,00 TL"lik kısmının dava tarihinden itibaren, geri kalan kısmının ıslah dilekçesi tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat talebinin reddine; karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece iş göremezlik zararının tespiti için dosya doktor ve hukukçudan oluşan bilirkişi heyetine tevdi edilmiş, alınan raporda 105.732,06 TL sürekli iş göremezlik tazminatı, 4.108,10 TL geçici iş göremezlik tazminatı ve 500,00 TL tedavi giderleri olmak üzere 110.340,16 TL maddi tazminat alacağının olduğu tespit edilmiştir.
25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarihli 6111 Sayılı Yasa’nın 59. maddesi ile 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 98. maddesi değiştirilmiş, buna göre "trafik kazaları nedeniyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer resmi ve özel sağlık kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı", Yasanın geçici 1. maddesi ile de "Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı, söz konusu sağlık hizmet bedelleri için bu Kanun"un 59. maddesine göre belirlenen tutarın %20"sinden fazla olmamak üzere belirlenecek tutarın üç yıl süreyle ayrıca aktarılmasıyla anılan dönem için ilgili sigorta şirketleri ve Güvence Hesabının yükümlülüklerinin sona ereceği," öngörülmüştür. Sigorta şirketinin, poliçe primini ödeyen işleten ile sürücünün yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır. 2918 sayılı Yasa"nın 98. maddesinde belirtilen tedavi giderleri yönünden sorumluluğun dava dışı Sosyal Güvenlik Kurumu"na geçtiğinde kuşku yoktur. Buna karşın belgesiz tedavi giderlerinden sigorta şirketinin, işleten ve sürücünün sorumlulukları devam etmektedir.
Somut olayda dava 01.08.2011 tarihinde 6111 sayılı Yasa’nın yürürlüğünden sonra açılmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tarafından faturalandırılan belgeli tedavi giderleri tespit edilmiştir. Bu kapsamda, davacı tarafından talep edilen ve belgelendirilen tedavi giderleri 2918 sayılı Kanun’un 98. maddesi kapsamında olduğundan, dava dışı SGK"nın sorumluluğunda bulunduğunun kabulü gerekir. Bu hali ile mahkemece davacı tarafından özel hastaneden alınan fatura ile 500,00 TL"lik tedavi giderinden davalının sorumlu tutularak yazılı şekilde karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu
bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 11/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.