MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, ruhsatsız silah bulundurma, suç delilini gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırıldığı ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında arttırılmasının öngörülmüş olduğu, müştekinin adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (2) derece olduğunun belirtildiği, dairemizin yerleşik kararlarına uygun şekilde, mahkemesince sanığa TCK’nin 86/1. maddesine göre verilen cezadan kırığın derecesine uygun şekilde (1/4) oranında artırım yapıldığı anlaşılmakla tebliğnamenin bu husustaki bozma talepli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanık ... hakkında ruhsatsız silah bulundurma suçundan 6136 sayılı Kanun"un 13/1. maddesinden kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre sanık ...’un dosyada aynı zamanda sanık olan ...’da bulunan ve ...’ın silahla tehdit suçunda kullandığı ruhsatsız tabancayı alarak suç delilini gizleme maksatlı olay yerinden kaçtığı ve olay yerine yakın bir mesafede tabanca ile birlikte kolluk kuvvetleri tarafından yakalandığı anlaşılmakla, sanığın bulundurma süresi de gözetildiğinde silahı taşıma ve bulundurma kastı bulunmadığı bu haliyle eylemin 5237 sayılı TCK’nin 281/1, 35. maddelerinde düzenlenen suç delilini gizlemeye teşebbüs suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek 6136 sayılı Kanun"un 13/1. maddesinden cezalandırılması,
2)Sanık ...’ın mağdur ...’ı kasten yaralamasından kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede;
Mağdur ...’in yaralanmasına ilişkin Trabzon Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünün 20.02.2013 tarihli raporunda duyulardan veya organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması yada yitirilmesi bakımından değerlendirme için mağdurun olay tarihinden itibaren 12 ay sonra muayeneye gönderilmesi istendiği halde bu hususun yerine getirilmediği, bu haliyle raporun hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, özellikle söz konusu yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirlmesine neden olup olmadığı hususunu gösterir şekilde, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3)Sanık ... hakkında mağdur ...’i kasten yaralama ve mağdur ...’ı tehdit suçlarından kurulan hükümler bakımından yapılan incelemede;
Tarafsız tanığı olmayan ve her iki tarafında önce diğer tarafın kendine tehditte bulunup saldırdığını beyan ettiği ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
4)Sanık ...’ın üzerine atılı mağdur ...’ı tehdit etmesinden dolayı yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde tanımlanan tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; sanık ile mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu, 5) Sanıklara verilen hapis cezaları bakımından Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.