Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/137 Esas 2018/2195 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/137
Karar No: 2018/2195
Karar Tarihi: 14.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/137 Esas 2018/2195 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında açılan kamu davasında suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği ve hüküm kurulmasının hatalı olduğunu belirtti. Dosya arasında bulunan rapora göre sürücü belgesinin külliyen sahte oluşturulduğu ve aldatma kabiliyetinin bulunmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 2015 yılındaki iptali sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın gerekçesi olarak ise 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/137 E. , 2018/2195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, belgenin nesnel olarak aldatıcılık yeteneğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik ya da özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin aldatma yeteneğinin varlığını göstermeyeceği cihetle, dosya arasında bulunan Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü’nün 01.08.2012 tarihli raporuna göre sürücü belgesinin külliyen sahte oluşturulduğunun ve fotoğraf bölümünün kesilerek alınmış olması nedeniyle aldatma kabiliyetini haiz olmadığının belirtilmesi ve mahkemece 26.11.2013 tarihli celsede yapılan gözlemde sürücü belgesindeki fotoğraf kısmının kesilerek koparılmış olduğunun belirtilmesi karşısında, suça konu belgenin mevcut haliyle aldatma niteliğinin bulunmadığı, bu nedenle suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.