Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7149 Esas 2019/1942 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7149
Karar No: 2019/1942
Karar Tarihi: 13.02.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7149 Esas 2019/1942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3-2, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/2-b, 58/7. maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Ancak, CMK'nın 230/1-d. maddesi uyarınca, TCK'nın 50. ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Bu nedenle, CMK'nda yapılan değişikliğe göre uzlaşma hükümleri düzenlenmiştir ve sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca sanığın lehine olan kanun hükmü uygulanması gerekmektedir. Bu nedenle, hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyledir:
- TCK'nın 179/3-2, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/2-b, 58/7
- CMK'nın 230/1-d, 253, 254
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. ve 35. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2018/7149 E. , 2019/1942 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/2-b, 58/7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın hakkında beraat kararı verilmesine yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın lehine olan hükümlerin uygulanmasına yönelik talebi bulunmasına rağmen, CMK"nın 230/1-d. maddesine aykırı olarak, TCK"nın 50. ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kabule göre ise;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanun"lar da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri düzenlenmiş ve sanığın tekerrüre esas alınan Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/114 Esas 2014/425 Karar sayılı ilamına konu TCK"nın 141/1.maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.