Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13092 Esas 2019/21177 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13092
Karar No: 2019/21177
Karar Tarihi: 20.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13092 Esas 2019/21177 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların kasten yaralama suçlarından mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak sadece kendileriyle ilgili mahkumiyet kararlarını temyiz ettikleri görülüyor. Mahkeme, bazı hükümlerin kesin nitelikte olduğunu ve temyiz taleplerinin reddedilmesi gerektiğini belirtiyor. Bununla birlikte, sanık ...'in katılan ...'e yönelik eyleminden verilen cezanın miktarı hakkında karar verilmediği anlaşılıyor. İnceleme sonucu, birinci sanığın adli para cezasının tür ve miktarının kesin nitelikte olduğu, ikinci sanığın ise temyiz istemlerinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılıyor. Kanun maddelerine gelince, kararda 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değiştirilen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi anılıyor. Ayrıca, CMUK'un 317. ve 310. maddeleri de kararda yer alıyor.

3. Ceza Dairesi 2019/13092 E. , 2019/21177 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Sanıkların temyiz dilekçelerinin içeriklerinden yalnızca kendileri hakkında verilen mahkumiyet kararlarını temyiz ettikleri belirlenmiştir.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında katılan ...’i ve sanık ... hakkında katılanlar ...’i ve ...’i kasten yaralamadan verilen mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olduğu, mahkemesince sanıklar hakkında katılan ...’i yaralamadan kurulan hükümler bakımından ceza miktarı itibariyle temyiz kabiliyeti bulunmadığından temyiz taleplerinin reddine karar verildiği, bu ek kararların usulüne uygun şekilde sanıklara tebliğ edildiği ve ek kararlara karşı sanıkların yeniden temyiz talebinin bulunmadığı anlaşıldığından sanıklar hakkında katılan ...’yi yaralamadan kurulan hükümler inceleme dışı bırakılmış fakat sanık ...’in temyizine rağmen katılan ...’e yönelik eyleminden verilen cezanın da miktar itibariyle kesin olmasına rağmen mahkemesince bu hususta bir karar verilmediği anlaşılmış olup bu kapsamda yapılan incelemede;
1)Sanık ... hakkında katılan ...’i kasten yaralamadan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında katılan ...’i kasten yaralamadan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Sanığın 18.03.2015 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ olunan kararı, CMUK’un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 26.03.2015 tarihinde temyiz etmesi nedeniyle, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 20.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.