Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hükümler : .... hakkında: TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 52/4, 63, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyet
.... hakkında: TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ..., sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık ...’in kusuru olmadığına, kararın hakkaniyete aykırı olduğuna, raporlar arasında çelişki olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sürücü belgesinin 1 yıldan fazla geri alınamayacağına yönelik, katılanlar vekilinin, işverenin de kusurlu olduğuna, cezaların miktarına, sanık ... hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, eksik inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm verildiğine yönelik ve süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz ettiği anlaşılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Her ne kadar sanık ... hakkında TCK’nın 85/2. maddesi uyarınca kamu davası açılmış ise de, olayda yaralanan şikayetçilerin şikayetinden vazgeçmiş olması nedeniyle mahkemece, sanığın üzerine atılı suçun taksirle bir kişinin ölümüne neden olması dikkate alınarak TCK"nın 85/1. maddesi kapsamında kaldığının kabul edilmesi ve TCK’nın 85/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği halde temel cezanın tayin edildiği hüküm fıkrasında “TCK"nın 85/1. maddesi uyarınca suçun işleniş biçimi, bir kişinin ölümüne ve birden fazla kişinin yaralanmasına neden olunması” şeklinde hatalı yazılması,
2-Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddelerinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi yerine TCK"nın 50/4. maddesi olarak gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayılarının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün sanık ... hakkında olan “A-3” bendinin çıkarılarak yerine “Sanığın kişiliği ve suçun işleniş biçimi ile sanığın sosyal ekonomik durumları dikkate alınarak hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 910 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, yine hükmün sanık ... hakkında olan “B-1” bendinde yer alan “ve birden fazla kişinin yaralanmasına” ibaresinin çıkarılması ve “B-3” bendinin de çıkarılarak yerine “Sanığın kişiliği ve suçun işleniş biçimi ile sanığın sosyal ekonomik durumları dikkate alınarak hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 760 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.