Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/12205 Esas 2018/7223 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 28/07/2015 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Orman Kanunu"ndan kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının kendi arazisine bitişik olan orman alanında işgal ve faydalanma suçunu işlediğini ve hakkında suç tutanağı düzenlendiğini, bu suçu nedeniyle ceza mahkemesinde yargılandığını ve davalının cezalandırılmasına karar verildiğini, davalının işgal ve faydalanma eylemine konu olan orman alanın ağaçlandırılması gerektiğini ve bu nedenle davacı idarenin zarara uğradığını belirterek oluşan maddi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının orman alanında açma yapmak suretiyle ormanlık alana zarar verdiği, eylemi nedeniyle ceza mahkemesinde yargılandığı ve cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın kesinleştiği, davacı idarenin davalının eylemi nedeniyle zarara uğradığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; dava konusu eylemle ilgili olarak davalı hakkında ... 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/525 esas, 2015/453 karar sayılı dosyasında yargılama yapıldığı, yapılan yargılama sonucunda davalının işgal ve faydalanma suçunu işlediği sabit görülerek hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin (1) numaralı fıkrası gereğince ertelendiği ve temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Davaya konu orman alanında, davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair kesinleşmiş bir mahkûmiyet hükmü olmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil bulunmamaktadır. Dava konusu eylem nedeniyle davalının yargılandığı ceza dosyasında da davalının açma yapmaksızın işgal ve faydalanmada bulunduğu belirlenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda zararın meydana gelmediği yönündeki görüş doğru olmakla birlikte arazinin orman olarak doğal yapısının bozulduğu ve bu nedenle ağaçlandırma gideri hesaplanması gerektiği yönündeki görüş, gerek Yargıtay ceza dairelerinin gerekse hukuk dairelerin istikrarlı uygulamalarına aykırıdır. Şu durumda; davalının 6831 sayılı Kanun"un 114. maddesi uyarınca, ağaçlandırma giderinden sorumlu tutulamayacağı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.