Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/8376 Esas 2022/512 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki kadastro tespitinin mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Silivri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2016/208 E. - 2017/75 K. sayılı kararının Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, kadastro tespitinin mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece Mahkemesince davanın reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davaya konu İstanbul İli, Silivri İlçesi, Çeltik Köyü, 3267 parsel sayılı taşınmazın, 1975 yılında yapılan kadstro çalışmalarında tespit harici bırakıldığı, 1999 yılında yapılan arazi kadastrosu çalışmaları sırasında ise davacı adına tespit edildiği ve kadastro tutanağı düzenlendiği, yapılan itiraz sonucu Silivri Kadastro mahkemesinin 2005/19 E. - 2006/33 K. sayılı kararı ile yapılan tespitin iptal edildiği ve taşınmazın hazine adına tescil edildiği, kararın 01/10/2007 tarihinde kesinleştiği, davacının tapulama işlemine ve zilyetliğe dayalı olarak eldeki tazminat davasını açtığı anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca yazılı gerekçelerle esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 20/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.