Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6534 Esas 2019/1935 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6534
Karar No: 2019/1935
Karar Tarihi: 13.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6534 Esas 2019/1935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık tarafından temyiz edilen hüküm bozulmuş ve yeniden yargılanmıştır. Ancak sanık hakkında hüküm verilen cezanın adli para cezasına çevrilmesinde kanunda yanlış bir madde gösterildiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan şekilde düzeltilerek onanmıştır. Hüküm gereğince sanığın suç işlediği kararlaştırılmış ve TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 52/4, 53/6 maddelerine göre cezalandırılmıştır. Ayrıca adli para cezasına çevrilmesinde TCK'nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddei gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2016/6534 E. , 2019/1935 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, eksik inceleme yapıldığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, suçu işlemediğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/-a. maddesi şeklinde gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (5) nolu fıkrasında yer alan “50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.