Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay gecesi sanığın sevk ve idaresindeki otomobille cadde üzerinde seyirle ışıksız kavşak mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu sola yönelerek yolun solunda bulunan yön levhası ile çeşmeye çarpması sonucu aracında yolcu olarak bulunan katılanın nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olay sonrası sanığın aracını olay yerinde bırakarak katılanı hastaneye götürmek üzere olay yerinden ayrıldığı, katılanın hastanede tedavisi sırasında hastaneden ayrılan sanığa ve aracına, olaydan 6 gün sonra 08.12.2014 tarihinde sanıktan şikayetçi olan katılanın beyanı üzerine yapılan araştırma sonucu ulaşıldığı, bu nedenle olay anında alkollü olduğu iddia edilen sanığın olay anına ilişkin alkol ölçümünün yapılamadığı, her ne kadar katılan aşamalardaki beyanlarında sanığın çok fazla alkollü olup aracı çok hızlı kullanmak suretiyle seyir halinde iken polis aracı ışığına benzer bir araç görünce ani manevra yapması sonucu kazanın meydana geldiğini beyan etmiş ise de; sanığın aşamalarda alkollü olmadığını beyan etmesi, yine olay anında araçta bulunan tanık ..."ın, olay günü hafif alkollü olan sanığın kendilerine alkol alma teklifinde bulunması üzerine ağaçlık bir alana giderek birer bira içtiklerini, sonrasında tekrar araca binerek sanık idaresindeki araç ile seyir halinde iken sanığın olay yerinde aniden direksiyonu sola kırması üzerine kazanın meydana geldiğini beyan etmesi; olay öncesi taraflar ile birlikte olan tanık ..."un ise sanığın alkollü olmadığını beyan etmesi karşısında; sanığın olay yerinden ayrılması sebebiyle olay anındaki alkol ölçümünün yapılamaması; tanık ve katılan beyanlarının, sanığın olay anındaki alkol miktarının ve güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğinin tespitine yetecek düzeyde olmaması sebebi ile sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesindeki bilinçli taksir koşullarının oluşmadığının gözetilmemesi;
2-Katılanın olay nedeniyle kemik kırığı meydana gelecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanması sebebiyle tayin edilen temel cezanın TCK"nın 89/2-b, e maddesi gereğince arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi;
3-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52. maddesine aykırı davranılması;
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sonuç cezaya etkili olmamakla birlikte, 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.