13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11291 Karar No: 2019/15638 Karar Tarihi: 30.10.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11291 Esas 2019/15638 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Niğde Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/11291 E. ve 2019/15638 K. sayılı kararda, bir çocuğun hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildiği ancak Adli Tıp İhtisas Kurulundan alınacak raporla suç tarihinde işlediği suçun anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediğinin saptanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, hırsızlık suçunda TCK'nın 62. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapıldığı, suça konu yerin inşaat halinde olduğu için yüklenen konut dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının bulunmadığı ve suçun TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenen bir suç olduğunun gözetilmemesi nedeniyle kararın bozulduğu belirtildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 141/1 maddesi ve 62. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi olarak belirtildi.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya arasında bulunan Niğde Devlet Hastanesince düzenlenen 01/06/2015 tarihli rapora göre suça sürüklenen çocuğun "açıktan hırsızlık" fiilinin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayacağı ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmemiş olduğunun bildirildiği, dosya arasında bulunan sosyal inceleme raporunda ise işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yerinde olduğunun bildirilmesi karşısında; suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde işlediği fiilin anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediğinin çelişki giderilmek suretiyle Adli Tıp İhtisas Kurulundan alınacak raporla saptanarak, sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi, Kabule göre de; 1-Mağdurun cep telefonunu bıraktığı yerin inşaat halindeki bina olduğunun anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun eyleminin TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi, 2-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK"nın 62. maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak sonuç cezanın" 2 yıl 1 ay hapis cezası" yerine "1 yıl 13 ay hapis cezası" olarak eksik belirlenmesi, 3-Suça konu yerin inşaat halinde olduğunun anlaşılması karşısında, yüklenen konut dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının bulunmadığı buna göre suça sürüklenen çocuğun yüklenen konut dokunulmazlığını bozma suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 30.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.