Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3274 Esas 2019/8012 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3274
Karar No: 2019/8012

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/3274 Esas 2019/8012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nizip 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm edilmiştir. Dosya incelendiğinde suç tarihi olarak sanığın kan örneğinin alındığı tarih yerine 2012 yazıldığı fakat bu yazım hatası olarak kabul edilmiştir. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında bu suç tarihinden önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanık hakkında 6545 sayılı Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle; 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2019/3274 E. , 2019/8012 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : NİZİP 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Suç tarihi olarak sanığın kan örneğinin alındığı 14/02/2013 tarihi yerine 2012 yazılması mahkemesince düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
12/06/2014 tarihli duruşma davetiyesi incelendiğinde, denetimli serbestlik kararına uyulmadığına dair üst yazının davetiyeye eklendiği ve bu husus belirtilmek suretiyle tebliğe rağmen duruşmaya gelinmediği takdirde yoklukta karar verileceği şerhi düşüldüğünden tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.