Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6221 Esas 2018/555 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01.02.2016 tarih ve 2015/88-2016/24 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, meşru hamili olduğu çek hakkında iptal kararı verildiğini, iptal davası açan davalı ..."in çekin cirantası olduğunu ve çeki ..."a ciroladığını, müvekkilinin de ...."tan ciro yoluyla çeki devraldığını, dava dışı .... ile müvekkili arasında ticari ilişki bulunduğunu, bu ilişki neticesinde alacağına istinaden çeki devraldığını, ileri sürerek .... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2012/521 Esas 2013/320 Karar sayılı ilamı ile çekin iptal edilmesine ilişkin kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı, çekin meşru hamili olduğunu, ....ile ticari ilişkisinin bulunmadığını, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu çekin davalı tarafından ciro edilerek dava dışı ...."a devir ve teslim edildiği, ....tarafından da ticari ilişkisi bulunan davacı şirkete ciro edilerek teslim edildiği, çekin en son meşru ve yetkili hamili davacı şirket olmasına rağmen, davalının çekin meşru hamili kendisiymiş gibi hasımsız olarak dava açtığı ve Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 18.07.2013 tarih ve 2012/521 Esas, 2013/320 Karar sayılı çek iptalini kararının bu nedenle yanlış olduğu, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 127,77 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.