Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2781 Esas 2019/1917 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle öldürme suçundan sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... tarafından, taksirle öldürme suçundan temyiz isteminin reddine dair ek karar ise sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında verilen ek kararın temyizen incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve 27/11/2014 tarihinde usulünce tebliğ edilen hükmün, sanık tarafından 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 19/01/2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin süreden sonra yapıldığı gerekçesiyle reddine ilişkin Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/01/2015 tarihli ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen ret kararının isteme uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanık ..."ın mahkumiyetine ilişkin hükmün temyizen incelenmesine gelince;
Sanık hakkında kurulan hükümde netice cezanın 15.200 TL yerine, hesap hatası yapılarak 15.000 TL şeklinde eksik tayin edilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye ve kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.