Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin, kusur durumuna ve teşdide ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıklar hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi,
2-Sanıklar hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği sırada hesaplama hatası yapılarak neticeten 18.200 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken 18.240 TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
3-Katılanların 24/05/2017 tarihli vekaletname içeriğine göre feragate yetkili olan vekilinin,15/08/2018 tarihli dilekçesi ile katılanlar adına şikayetlerinden vazgeçtiklerini belirtmiş olması karşısında, CMK"nın 243. maddesi gereğince katılmanın hükümsüz kalması ve adı geçen katılanlar da gözetilerek vekalet ücretine hükmedilmesi nedeniyle bu hususun yeniden değerlendirilmesi amacıyla hükmün bozulmasında zorunluluk bulunması,
4-Taksirli suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanma imkanının bulunmadığı hususu dikkate alınarak, yargılama giderinin sanıklardan neden oldukları oranda tahsiline karar verilmesi yerine müştereken yarı yarıya sorumlu tutulmaları,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “TCK’nın 50/1-a. maddesi” ibaresinin “50/4,1-a maddesi” ibaresi ile, "18.240 TL" ibaresinin ise "18.200 TL" ibaresi ile değiştirilmesi, vekalet ücretine ilişkin 6. bendinin hükümden çıkarılması ise yargılama giderine ilişkin 7 bendinde yar alan " sanıklardan yarı yarıya alınarak" ibaresinin çıkarılarak yerine "sanık ..."in payına düşen 158,82 TL, sanık ..."ın payına düşen 158,82 TL"nin CMK"nın 325. maddesi gereğince sanıklardan ayrı ayrı tahsiline" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.