Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7344 Esas 2020/6435 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7344
Karar No: 2020/6435
Karar Tarihi: 16.12.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7344 Esas 2020/6435 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 19.09.2017 tarihli 2017/294-2017/283 sayılı kararında, sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu suçlamasıyla TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53, 58/9, 63/1 maddeleri uyarınca mahkum olduğu belirtiliyor. Temyize gidildiğinde, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından reddedilmesine karar verilmiştir. Ancak, verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanması karşın, uygulanan kanun maddesinin aynı kanunun 5/1. maddesi olarak gösterilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri detayı ise şöyle:
- TCK 314/2: Terör örgütüne üyelik
- 3713 sayılı Kanunun 5/1: Terörizmin finansmanının önlenmesi hakkında kanun
- TCK 62/1: Nitelikli hırsızlık
- TCK 53: Kasten öldürme
- TCK 58/9: Terör örgütlerine yardım
- TCK 63/1: İdareye karşı suçlar.

16. Ceza Dairesi 2019/7344 E. , 2020/6435 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.09.2017 tarih ve 2017/294 – 2017/283 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63/1. maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanığa üyelik suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin aynı Kanunun 5/1. maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK’nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ikinci fıkrasından “3713 Sayılı Kanun’un 5. maddesi uyarınca” ibaresinin çıkartılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.