MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Ankara 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/620 Esas ve 2017/932 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanık müdafiinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 14.05.2018 gün, 2018/2780 Esas, 2018/1993 Karar sayılı "Düzeltilerek Esastan Red" kararına karşı, sanık müdafii tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin, savunma hakkının kısıtlandığına, eylemin basit hırsızlık kapsamında kaldığına, TCK’nın 145. maddesinin ve TCK’nın 62. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek maddi vakıa denetimi gerektiren nedenler dışındaki sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanığın hırsızlık suçunu müştekiye ait güzellik salonu içinde işlemesi nedeniyle eylemin TCK’nın 142/2-h maddesi kapsamında kaldığı, çalınan telefonun değeri dikkate alındığında TCK’nın 145. maddesinin uygulanmamasının yerinde olduğu, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesinin kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İlk derece mahkemesi tarafından sanığın 5237 sayılı TCK"nun 142/2-h., 143. ve 62. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, hükmün istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 28.12.2018 tarih, 2018/2780 Esas ve 2018/1993 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık eyleminin gündüz sayılan zaman diliminde işlenmesi nedeniyle TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayinin edildiği gerekçesiyle “Hüküm fıkrasından gece uygulamasına ilişkin kısmının çıkartılması, 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uygulamasına ilişkin bölümde yer alan "6 YIL 3 AY" hapis cezasının "5 YIL HAPİS" şeklinde değiştirilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,” karar verildiği, gece uygulamasının çıkarılması nedeniyle TCK’nın 62. maddesinin temel ceza üzerinden uygulanması suretiyle sanık hakkında 4 yıl 2 ay hapis cezası verilmesi gerekirken, sanık hakkında 5 yıl hapis cezası verilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 28.12.2018 gün, 2018/2780 Esas ve 2018/1993 Karar sayılı istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nun 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın CMK"nun 303/1. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uygulamasına ilişkin bölümde yer alan "5 YIL" hapis cezasının "4 YIL 2 AY HAPİS" şeklinde değiştirilmek suretiyle CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, 09.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.