9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/7297 Karar No: 2015/7659 Karar Tarihi: 09.12.2015
Kenevir ekme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/7297 Esas 2015/7659 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Lice Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların kenevir ekimi suçundan hüküm giydiği ve sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK'ın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin TCK'ın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal ettiği kararı dikkate alınarak, bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Sanığın suçu sabit görülerek cezası azaltılmış ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'ın 53, 3 ve 61. maddeleri belirtilmiştir. TCK'ın 53. maddesi, mahkumların hakları ve infaz şekillerini düzenlemektedir. TCK'ın 3. maddesi suçun tanımını yaparken, 61. maddesi ise ceza miktarını belirlemektedir.
9. Ceza Dairesi 2015/7297 E. , 2015/7659 K. "İçtihat Metni"
Tebliğname No : 7 - 2011/2823 Mahkemesi : Lice Asliye Ceza Tarihi : 14.04.2010 Numarası : 2008/183-2010/203 Suç : Kenevir ekme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK"nın 53 maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Sanığın toplam 500.000 kök kenevir ekmiş olduğu dikkate alınarak TCK"nın 3 ve 61. maddelerindeki ilke ve ölçütlerle orantılı şekilde, temel hapis cezasının üst sınıra yakın olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.