MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


KARAR

HUMK.nun 434/2 maddesine göre, temyiz isteği harca tabi ise harcın yatırıldığı tarihte hükmün temyiz edildiği kabul edilir. “Temyiz başvuru harcının” dayanağı 5766 sayılı Kanunun 11.maddesi hükmü gereği 492 sayılı Harçlar Kanununun (1) sayılı Tarifesinin A) Mahkeme Harçları bölümünün sonuna (IV) nolu bölüm halinde eklenen “temyiz başvuru harcı” düzenlemesidir. “Temyiz karar harcının” dayanağı ise HUMK.nun 434/2 maddesi ve 10.05.1965 tarih 1965/1 Esas, 1965/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararıdır. Bu İçtihadı Birleştirme Kararına göre, temyiz yoluna başvurmada maktu ilam harcının tamamının ya da nisbi ilam harcının ¼’ünün peşin olarak alınması gerekir. Mahkemece davacıdan “temyiz karar harcı” alınmışsa da temyiz başvuru harcı alınmamıştır.
Bu konudaki eksiklik dosyanın geri çevrilmesini icap ettirdiğinden 492 sayılı Harçlar Kanununun (1) sayılı Tarifesinin A) Mahkeme Harçları bölümünün sonuna (IV) nolu bölüm eklenmesine ilişkin 5766 sayılı Kanunun 11. maddesi 06.06.2008 tarihinde yürürlüğe girmiş olmakla anılan bölümde belirtilen “67,20 YTL” temyiz başvuru harcının 25.01.1985 gün 5/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve HUMK.nun 434/3.maddesi gereğince davacıya çıkarılacak muhtırayla yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağının ihtarı, verilen süre içerisinde harç ve giderleri tamamlandığı takdirde dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere geri çevrilmesi için yerel mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 15.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.