... adına Av. ... ile 1-Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı adına Av. ... 2-... arasındaki dava hakkında ... İş Mahkemesinden verilen 27.12.2017 tarih 2016/255 E. - 2017/541 K. sayılı hükmün, Dairemizin 09.10.2018 günlü, 2018/1325 E. - 2018/7695 K. sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davalılardan Ramadan’ın 17.01.2019 tarihli tavzih istemi nedeniyle 06.02.2019 tarihinde tavzih kararı verilmiş olmakla, tavzihe ilişkin ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi ile birlikte Dairemizce verilen 09.10.2018 günlü Onama kararının düzeltilmesi istenilmiş olmakla, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Mahkemece verilen 06.02.2019 tarihli ek kararın temyizi bakımından yapılan incelemede;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 06.02.2019 tarihli tavzih kararının ONANMASINA,
2-Karar düzeltme istemine yönelik olarak yapılan incelemede ise;
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7. maddenin 3. fıkrasına göre “12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.” Geçici 1. maddenin 4. fıkrasına göre de “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.”
Dairemiz kararında maddi hata bulunmadığı gibi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nda, Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine ilişkin bir hüküm bulunmadığı da dikkate alınarak, davacı ... vekilinin dilekçesinin reddi gerekir.
2-Mahkemece verilen 06.02.2019 tarihli ek kararın temyizi istemine ilişkin olarak ise;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 06.02.2019 tarihli tavzih kararının ONANMASINA, 04/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.