Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/7070 Esas 2017/49 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde beton santralinde pompa öperatörü olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"ini öne sürüp, iddianın aksine iş sözleşmesinin davacı tarafça haksız yere fesh edildiğini, tüm ücretlerinin ödendiğini ve bir alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiği buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde hafta tatillerinde de çalıştığını ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacının hafta tatilinde çalışmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacağın varlığını ispatlama yükü davacı da olup davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Kural olarak tanıklar işyerindeki çalışma düzenini kendi çalıştıkları sürelerde bileceğinden tanıkların işe giriş ve çıkış tarihleri dikkate alınmalıdır.
Davacı tanıklarından ...nın davacı ile ne kadar süre çalıştığı belli olmayıp "2011 yılı içerisinde 5-6 (?) beraber çalıştık" şeklinde beyanda bulunmuştur. Diğer davacı tanığı ise 2011 yılında 3 ay kadar birlikte çalıştıklarını açıklamıştır. Davacının davalı işyerinde 27/03/2011-21/02/2012 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiş olup, tanıkların bu çalışma döneminin tamamı için bilgisi yoktur. Mahkemece tanıklarla ispatlanan dönem dışında da hafta tatili alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
3-Hafta tatili alacağı hesabında bilirkişinin hatalı hesabı nedeniyle davacı tarafça yapılan hesaplamaya itibar edilmiş ise de yapılan hesaplama brüt ücretin nete çevrilmesinde de hata yapılmıştır.
4- Yine davacının hafta tatilinde çalışma yaptığı tanık beyanları ile belirlendiğinden alacaktan uygun oranda takdiri indirim yapılması gerekirken bu hususun göz ardı edilmesi de isabetsiz olup, ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.