Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/390 Esas 2020/528 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalılar tarafından çalıştırılmış ... isimli işçinin üst işvereni olduklarını, K.Maraş İş Mahkemesinin 2012/32 E. ve 2012/768 K. sayılı kararı ile hükme bağlanan ve kesinleşen ilam ile ödemiş oldukları işçilik alacaklarının nihai sorumlusunun sorumlu oldukları dönem itibariyle davalılar olduğunu ileri sürerek, davalılar ile imzalanan ihale şartname ve sözleşmelere göre %3 sözleşme ve genel giderler kalemi içerisinde olan işçilik ödemelerinin her bir davalının sorumlu olduğu döneme isabet eden miktarın hesaplanarak ödeme tarihinden itibaren işletilecek en yüksek reeskont faizi ile birlikte davalılardan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılar üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın redddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalılar ile imzalanan ihale şartname ve sözleşmelere göre %3 sözleşme ve genel giderler kalemi içerisinde olan işçilik ödemelerinin her bir davalının sorumlu olduğu döneme isabet eden miktarın hesaplanarak ödeme tarihinden itibaren işletilecek en yüksek reeskont faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ettiği, bilirkişi tarafından düzenlenen 14/09/2015 tarihli raporda,davacı tarafın talep etmiş olduğu 10.738,54 TL nin 8.544,02 TL lik miktarından davalıların sorumlu olduklaro gerekçesiyle davacının davasının kısmen kabulü ile kısmen reddi ile 8.544,02 TL nin 13/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve temyiz edenin sıfatına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.