Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15124 Esas 2020/352 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15124
Karar No: 2020/352
Karar Tarihi: 08.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15124 Esas 2020/352 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, karar temyiz edilmiştir ve temyizde sanığın denetim süresinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararının açıklanmasında, suçun öğeleri, iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer delillerin somut olarak açıklanması gerektiği belirtilerek bu konuda yetersiz ve eksik bir gerekçe sunulduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, sanığın mağdur olan kardeşini yankeski ile yaraladığı hususunda birden fazla nitelikli halin birleştiği ancak TCK'nin ceza maddesi ve ölçütleri dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşma nedeninin gözetilmediği ifade edilmiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesinin bazı hükümlerini iptal ettiği TCK'nin 53. maddesi ile ilgili bir kararın da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Detaylı bilgi için kanun maddeleri olarak, Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 230. maddeleri, TCK'nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri, TCK'nin 3 ve 61. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/15124 E. , 2020/352 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas - 2015/145 sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddelerine aykırı karar verilmesi,
2)Sanığın, kardeşi olan mağduru, yankeski ile yaraladığı olayda, birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e) birleşmesi halinde, TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma nedeni yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 08.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.