Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7019 Esas 2019/20421 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7019
Karar No: 2019/20421
Karar Tarihi: 12.11.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7019 Esas 2019/20421 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Sanık hakkında müştekiyi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyete dair temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen mahkumiyete dair temyiz talebi ise reddedilmiştir. Sanık hakkında müştekiyi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyete dair temyiz talebi incelenmiş ve sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen kanun maddelerinin uygulanması nedeniyle bozulmuştur. Anayasa Mahkemesinin kararı doğrultusunda kanun maddelerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/7019 E. , 2019/20421 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında müşteki ..."yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık hakkında müşteki ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyete hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.