Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7681 Esas 2019/1886 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1, 2, 3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 228 promil alkollü olarak araç kullanarak trafik kazasına sebebiyet verdiği tespit edilen sanığın, almış olduğu alkolün derecesi gözetilerek, hak ve nesafete uygun bir cezaya hükmedilmesi yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
2-T.C Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Adli sicil kaydından sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, CMK"nın 231/6.maddesinde öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, maddenin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerekir iken, adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını talep eden sanık hakkında ‘’yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemiştir’’ şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile CMK"nın 231. maddesinin uygulanmsaına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.