3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11162 Karar No: 2019/20408 Karar Tarihi: 12.11.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11162 Esas 2019/20408 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahalli mahkeme tarafından verilen karar temyiz edilmiş. Sanık, kendisini savunamayacak durumda olan oğlunu birden fazla nitelikli hal ihlal ederek yaralama suçundan mahkum edilmiş ancak temel cezası asgari haddan verilerek eksik ceza tayini yapılmış. Bu nedenle hüküm ONANMIŞTIR. Ayrıca sanığın daha önce işlediği suçlar nedeniyle çektiği cezanın, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği ancak bunun yapılmaması da ayrıca tartışılmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nin 86/3-a ve TCK'nin 86/3-b maddeleridir. Ayrıca, mahkumiyet hükmünde TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezası belirlenirken, TCK'nin 61. maddesindeki ölçütler ile TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşması gerektiği belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/11162 E. , 2019/20408 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanığın mağdur ...’ü kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde; 04.05.2013 doğumlu olup, beden ve ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan mağdur oğlu ...’ü (TCK’nin 86/3-a ve TCK’nin 86/3-b maddeleri uyarınca) birden fazla nitelikli hal ihlal ederek yaralayan sanığın TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezası belirlenirken, TCK’nin 61. maddesindeki ölçütler ile TCK’nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşması gerektiği halde, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından; hükümde mağdurun... olan isminin... olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. 2) Sanık hakkında mağdurlar ... ile ...’ü kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinde; Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanması karşısında, hükmolunan cezalarının TCK’nin 58. ve 5275 sayılı GGTİHK’nin 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.