Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/7740 Esas 2022/1014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:


- K A R A R -

Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan incelemede; dava konusu taşınmazın 257 parsel olarak 6.400,00 m2 yüzölçümü ile dava dışı Şaban Şahin isimli şahıs adına tespiti ile tescil edildiği, Şaban Şahin malik iken 257 parselin 2.920,00 m2'lik kısmı ile ilgili olarak 1295 tarihli İstimlak Kararnamesine göre 05.03.1954 tarihli Menafii Umumiye kararı ile kamulaştırma kararı alındığı, davacılar murisince ise 19.06.1956 tarihli işlemle satın alındıktan sonra 1965 tarihinde 2.920,00 m2'lik kısmı ifraz edilerek dava konusu 790 parsel sayılı taşınmaz olarak tapuda kayıt gördüğü ve taşınmazın tamamına dosya içerisindeki fen bilirkişi raporuna göre 1956 tarihinden sonra yol olarak el atıldığı anlaşılmış ise de; dava konusu yere ilişkin olarak davalı idarece sunulan ve mahkemesinden aslı gibidir onaylı örneği dosya içerisine getirtilen Eskişehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1960/603E- 1961/58K sayılı kararına göre davacılar murisi tarafından 16.09.1960 tarihinde dava konusu taşınmazın 1.300 m2'lik kısmına yol geçirmek suretiyle kısmen el atıldığından el atılan kısmın bedelinin tahsili istemine yönelik olarak açılan dava sonucunda mahkemenin 10.02.1961 günlü kararı ile davalı idarece müdahale edilen kısımdan daha fazlası olan 2.920 m2'lik kısım için 1954 yılında istimlakine karar verildiği, taşınmazın istimlak edildiğinin mübrez istimlak evrakı örneklerinden anlaşıldığı, davacı vekilince de evrakların davalı yere ait olduğunun kabul edildiğinden bahisle davanın reddine dair karar verildiği ve Temyiz 1. Hukuk Dairesi'nin 26.10.1961 gün, 1961/4574E-5406K sayılı kararı ile davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verildiği görülmüştür.
Bu itibarla; davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğinden,
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle davalı idare vekilinin temyiz isteminin kabulü ile BOZULMASINA, 26/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.