11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/288 Karar No: 2018/2141 Karar Tarihi: 13.03.2018
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/288 Esas 2018/2141 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, vergi usul kanununa muhalefet suçundan sanığı mahkum etti. Ancak, sahte fatura düzenleme suçunda sahte faturaların gerçek olup olmadığı yönünde yasal şartları taşıyıp taşımadığı yönünde yeterli inceleme yapılmadığı ve suç tarihinde yürürlükte olan yasa maddeleri ile ilgili karar verilmediği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Suçun maddi konusu olarak fatura kullanılmıştır. Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki düzenlemeye göre belgelerin öngörülen zorunlu bilgileri taşımadığı takdirde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır. Kanunun 230. maddesinde ise faturalar için öngörülen zorunlu bilgiler sıralanmıştır.
11. Ceza Dairesi 2018/288 E. , 2018/2141 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, suça konu fatura asılları ya da onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi; sahte faturalardaki yazı ve imzaların sanığa aidiyeti konusundan bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Kabule göre de; a) Suç tarihine göre, lehe yasa değerlendirmesi yapılmaması ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesinde öngörülen 18 aydan 3 yıla kadar hapis cezasından teşdiden üst sınırdan mı, yoksa 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesinde öngörülen 3 yıldan 5 yıla kadar olan hapis cezasından dolayı alt sınırdan mı ceza verildiğinin anlaşılamaması nedeniyle denetimden yoksun hüküm kurulması, b)5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.