Katılan ..."e yönelik hırsızlık suçundan sanık ... hakkında beraatine ilişkin Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 23.01.2009 gün, 2008/158 Esas ve 2009/33 Karar sayılı hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 04.11.2013 gün 2012/4703- 2013/22016 sayı ile;

“Sanık ile katılanın olay tarihi ve öncesinde aynı evde uzun yıllardır birlikte yaşadıkları, katılanın 3.10.2006 günü Kütahya iline gidip 9.10.2006 günü evine döndüğünde yatak odasında bulunan çelik para kasasının çalındığını fark edip şikayette bulunduğu; 9.10.2006 tarihli olay yeri inceleme raporunda; “katılana ait evin bulunduğu sitenin etrafının duvarla çevrili ve üzerinde 1 metre boyunda demir parmaklık olduğu, yatak odasında bulunduğu ev sahibi tarafından beyan edilen orta boy kasanın yerinde olmadığı, yatak odası dışında evde karıştırılan başka bir odanın bulunmadığı, sitedeki güvenlik önlemleri göz önüne alındığında sitede oturanların haricinde yabancı bir şahsın siteye girerek çelik kasayı çalamayacağı kanaatine varıldığının” belirtilmiş olduğu; sanığın savunmalarında; “katılanın evde bulunmadığı süre boyunca eniştesinin evinde kaldığını ve katılanın evine hiç gitmediğini” beyan etmiş olmasına rağmen; tanık olarak ifadesi alınan ve sitenin bekçisi olan ..."nin 9.10.2006 tarihli kolluk anlatımında, “olaydan 2 veya 3 gün evvel katılan evde yokken sanığın akşam saatlerinde siteye geldiğini ve katılanın evinde kaldığını, sabah saatlerinde de ticari bir minibüs ile siteyi terk ettiğini” söylemesi 23.6.2008 tarihli celsede alınan beyanında da, “olaydan 2-3 gün önce sabah saatlerinde sanığı siteden dışarı çıkarken gördüğünü, elinde herhangi bir şey olmadığını, yalnız olduğunu” belirtmesi karşısında; delillerin bir bütün halinde değerlendirilip olay yeri inceleme raporu ve tanık ..."nin beyanları karşısında sanık savunmasının hangi gerekçelerle üstün tutulduğunun karar yerinde tartışılarak sonucuna göre hukuki durumunun tayini gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi,” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2014 gün 2013/683- 2014/223 sayılı kararı ile;
“...... hakkında ise bozma ilamında belirtilen gerekçeler ile beraat kararın bozulmasına karar verilmiş ise de her iki sanık hakkında katılanın evinde bulunan kasayı birlikte hırsızladıkları, kasa içerisinde bulunan senedi ... .... babası olan ... ile katılan arasındaki ekonomik ilişkiye dayalı olarak düzenlendiğinin beyan edildiği, eğer hırsızlık eylemi ... yönünden sabit değil ise kasa içerisinde bulunduğu söylenilen ve ... babası ile katılan arasındaki ekonomik ilişki ile ilgili olduğu varsayılan senedin, sanık ... tarafından hırsızlandığının kabulünün de dosya kapsamına göre olanaklı olmadığı, Mahkememizce daha önce verilen beraat kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı gibi eylemi birlikte gerçekleştirdikleri iddiası ile haklarında dava açılan sanıkların biri hakkında beraat kararı verilir iken diğeri hakkında mahkumiyet kararı verilmesinin de hukuken mümkün olmadığı, bu nedenle Yargıtay 6 Ceza Dairesinin kararına direnilmesi gerektiği...” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün katılan ve vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "onama" istekli 16.03.2015 gün ve 2014/203553 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 14/12/2016 gün, 2015/293 Esas ve 2016/1276 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Sanık ile katılanın olay tarihi ve öncesinde aynı evde uzun yıllardır birlikte yaşadıkları, katılanın 3.10.2006 günü Kütahya iline gidip 9.10.2006 günü evine döndüğünde yatak odasında bulunan çelik para kasasının çalındığını fark edip şikayette bulunduğu; 9.10.2006 tarihli olay yeri inceleme raporunda; “katılana ait evin bulunduğu sitenin etrafının duvarla çevrili ve üzerinde 1 metre boyunda demir parmaklık olduğu, yatak odasında bulunduğu ev sahibi tarafından beyan edilen orta boy kasanın yerinde olmadığı, yatak odası dışında evde karıştırılan başka bir odanın bulunmadığı, sitedeki güvenlik önlemleri göz önüne alındığında sitede oturanların haricinde yabancı bir şahsın siteye girerek çelik kasayı çalamayacağı kanaatine varıldığının” belirtilmiş olduğu; sanığın savunmalarında; “katılanın evde bulunmadığı süre boyunca eniştesinin evinde kaldığını ve katılanın evine hiç gitmediğini” beyan etmiş olmasına rağmen; tanık olarak ifadesi alınan ve sitenin bekçisi olan ..."nin 9.10.2006 tarihli kolluk anlatımında, “olaydan 2 veya 3 gün evvel katılan evde yokken sanığın akşam saatlerinde siteye geldiğini ve katılanın evinde kaldığını, sabah saatlerinde de ticari bir minibüs ile siteyi terk ettiğini” söylemesi 23.6.2008 tarihli celsede alınan beyanında da, “olaydan 2-3 gün önce sabah saatlerinde sanığı siteden dışarı çıkarken gördüğünü, elinde herhangi bir şey olmadığını, yalnız olduğunu” belirtmesi karşısında; delillerin bir bütün halinde değerlendirilip olay yeri inceleme raporu ve tanık ..."nin beyanları karşısında sanık savunmasının hangi gerekçelerle üstün tutulduğunun karar yerinde tartışılarak sonucuna göre hukuki durumunun tayini gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi, isabetsizliğinden bozulmasına dair;

Dairemizin 04.11.2013 gün, 2012/4703- 2013/22016 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Yalova 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2014 gün 2013/683 Esas ve 2014/223 Karar sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,

CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 22/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.