Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9112 Esas 2018/2140 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9112
Karar No: 2018/2140
Karar Tarihi: 13.03.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9112 Esas 2018/2140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2006 ve 2007 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasında mahkum edilmiştir. Sanık, faturaların muhasebeci tarafından düzenlendiğini ve sahte fatura yoksa kendisinin düzenlemediğini iddia etmiştir. Ancak, Vergi Usul Kanunu'nun maddi konusu fatura olduğu ve faturaların zorunlu bilgileri içermesi gerektiği belirtilerek, suçun gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilebilmesi için suça konu olan her takvim yılına ait fatura asılları ya da onaylı örneklerinin temin edilerek, incelenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sahte faturalardaki yazı ve imzaların sanığa aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesi yapılması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, eksik inceleme ve araştırma yapılarak hüküm kurulduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu'nun 213. maddesi ve 227. maddesinin 3. fıkrası
- Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/9112 E. , 2018/2140 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte belge düzenlemek suçundan açılan kamu davasında; sanığın işleri idare edemeyince iş yerini 2007 tarihinde kapattığını, faturaları kendisini muhasebeci olarak tanıtan ... ... verdiğini, iddianamede belirtilen faturaları kendisinin düzenlemediğini, sahte fatura varsa bunları düzenleyenin ... ... olduğunu savunması, ayrıca sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından her takvim yılına ait suça konu fatura asılları ya da onaylı örneklerinden kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi; sahte faturalardaki yazı ve imzaların sanığa aidiyeti konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.