Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13085 Esas 2019/20404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tebligat parçasındaki adres ile sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği adres aynı olduğundan tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunun"un 21/1. maddesine göre yapılması, muhatabın adreste bulunmama nedeni belirtilip en yakın komşusuna haber verilmesi gerektiği halde, bu hususlara uyulmadan, tebliğ imkansızlığının ne olduğu açıklanmadan aynı kanunun 21/2. maddesine göre yapılan tebligatın geçersiz olması nedeni ile sanığın öğrenmesi ile sürenin başladığı ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanması karşısında, hükmolunan cezanın TCK’nin 58. ve 5275 sayılı GGTİHK’nin 108/3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Hırsızlık suçu bakımından; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nin 141/1. maddesi kapsamındaki hısızlık suçu da uzlaştırma kapsamına alınmış olup, yapılan yeni düzenleme nedeniyle uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı TCK’nin 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edildiği hususu da nazara alınarak TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 12.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.