Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/11325 Esas 2018/7175 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 25/08/2010 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılardan ... yönünden davanın reddine, davalılardan ... yönünden davanın kabulüne dair verilen 15/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalılardan ...’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten yaralama eylemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılardan ... yönünden istemin kabulüne; diğer davalı yönünden talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin, davalıların amcası olduğunu; 25/10/2010 tarihinde taraflar arasında çıkan tartışma sırasında; davalıların, müvekkilini hayati tehlike geçirecek şekilde taş ile başına vurarak yaraladıklarını, kafatası kemiğinde oluşan kırık nedeniyle ameliyat olduğunu ve uzun bir süre tedavi süreci geçirdiğini, yaralanma nedeniyle müvekkilinin iş gücü kaybına uğradığını ve tedavi giderlerinin olduğunu belirterek, maddi ve manevi zararın davalılardan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davalılardan ...’ın, davacıya yönelik kasten yaralama eyleminin kesinleşen ceza mahkumiyet kararı ile sabit olduğu gerekçesiyle, anılan davalı yönünden talebin kabulü ile diğer davalı hakkında atılı suçtan beraat hükmünün kesinleşmesi nedeniyle istemin reddine karar verilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 74. maddesi) uyarınca hukuk hâkimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değil ise de hem ilmi, hem de kökleşmiş yargı kararlarında ceza mahkemesince belirlenen maddi olgunun hukuk hâkimini bağlayacağı kabul edilmektedir.
Dosya kapsamından; ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/62 esas, 2012/218 karar sayılı dosyasında sanık olarak yargılanan davalılardan ...’a, davacıya yönelik kasten yaralama eyleminden dolayı verilen cezadan 1/4 oranında haksız tahrik indirimi yapıldığı ve hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davaya konu olayda; anılan davalının eylemini haksız tahrik altında gerçekleştirdiği maddi vakıa olarak kesinleşmiş ceza kararı ile tespit edilmiştir. Şu durumda; manevi tazminat talebi yönünden; mahkemece, davacının müterafik kusurunun varlığı göz önünde bulundurularak 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 44. maddesinin 1. fıkrası (Türk Borçlar Kanunu’nun 52/1) uyarınca haksız tahrik nedeniyle orantısal olmamak üzere indirim yapılması gerekirken, yazılı şekilde tahrik nedeniyle indirim yapılmadan manevi tazminat isteminin tamamının kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup; kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; davalılardan ...’ın diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.