MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... AŞ aleyhine 27/12/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız icra takibi nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava tarihi 27/12/2015 olmasına rağmen, karar başlığında 26/01/2016 olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dava, haksız icra takibi nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalı şirket tarafından, müvekkiline ait olmayan telefon hattının fatura borcu yönünden ... 5. İcra Müdürlüğünün 2014/9989 esas sayılı dosyasında aleyhine icra takibi başlatıldığını, akabinde durumun telefon numarası benzerliğinden kaynaklandığının tespit edilmesi üzerine, takibin iptal edildiğini ancak ödeme emrinin işyerinin bulunduğu yerdeki muhtarlığa teslim edilmesi nedeniyle müvekkilinin ticari ve şahsi itibarının zarar gördüğünü belirterek, manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili; davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davacının, haksız olarak başlatılan icra takibi nedeniyle manevi olarak zarar gördüğü gerekçesi ile istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri ve bilinçsizleri; öte yandan acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar, manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (Türk Medeni Kanunu’nun 24. maddesi), isme saldırı (Türk Medeni Kanunu’nun 26. maddesi), nişan bozulması (Türk Medeni Kanunu’nun 121. maddesi), evlenmenin feshi (Türk Medeni Kanunu’nun 158. maddesi), bedensel zarar ve ölüme neden olma (818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi, Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir. (818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 49. maddesi, Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi) Bunlardan Türk Medeni Kanunu"nun 24. maddesi ile 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 49. (Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi) maddesi daha kapsamlıdır. Türk Medeni Kanunu"nun 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir olgunun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; Türk Medeni Kanunu’nun 26, 174, 287. maddeleri); bunların dışında Borçlar Kanunu"nun 49. (Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi) maddesi uygulanır. Türk Medeni Kanunu"nun 24. ve 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 49. (Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi) maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir. Tekniğin gelişimi ve yaşam koşullarına göre belirlenmiş varlıklar, açıklanan olgularla çevrelendirildiğinde, davaya konu olayın bu çerçeve dışında kalması durumunda manevi tazminat isteği reddedilmelidir.
Somut olayda, davalı şirket tarafından davacı aleyhine sadece haksız icra takibi yapılması davacının iç huzurunu bozacak nitelikte bir olgu değildir. Keza fiili hacizde uygulanmamıştır. Ayrıca manevi tazminat koşullarını düzenleyen TBK 58. maddesine göre davalının bu haksız eylemi kişinin sosyal, fiziki ve kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte bir eylem olarak da kabul edilemez.
Şu durumda, mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.