4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35593 Esas 2020/2920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay 7. Ceza Dairesi"nin 25.02.2016 tarihli ve 2016/2576 Karar sayılı ilamında sanık hakkında hem 4733 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan verilen hükme hem de 5607 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan verilen hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde, CMK"nin 231.maddesinin uygulanmasına ilişkin, her iki hüküm bakımından da bozma kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında sadece 4733 sayılı Kanun"a muhalefetten mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
1)Sanık hakkında kurulan ilk hükümde sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmesine hükmedilmesi ve bu hükmün sadece sanığın temyizi üzerine lehe ve aleyhe olan Kanunların bir bütün halinde uygulanması ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun değerlendirilmesi bakımından bozulması karşısında sanığa evvelce tayin edilen erteli 1 yıl 8 ay ay hapis cezasının kazanılmış hak olduğu gözetilmeden sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmemesi suretiyle CMUK’nin 326/son maddesine aykırı davranılması,
2)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3)Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, suça konu eşyaların müsaderesi hususunda karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık vasisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.