Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/11777 Esas 2022/897 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, davacı idare ile davalılardan ... vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın ve tavzih talebinin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare vekili ve davalı Dürdane Aydoğdu vekilince 06.09.2016 tarihli tavzih kararı davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan incelemede, davalının 25.07.2016 tarihli tavzih talebi üzerine, (mahkemece davalı lehine vekalet ücreti takdir edilmediğinden) mahkemece 06.09.2016 tarihli karar ile ayrı ayrı davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir.
HMK'nın 305.maddesinde, hüküm yeterince açık değilse veya içerisinde tereddüt yer alıyor veyahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. HMK'nun 305/2.maddesine göre de, "hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez," hükmü göz önünde bulundurulduğunda, vekalet ücretinin temyiz yolu ile talep edilmesi gerektiği halde, tavzih talebinin kabulü ile yazılı şekilde ek karar verilerek hükmün değiştirilmesi doğru olmadığından, mahkemece verilen 06.09.2016 tarihli tavzih kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra esas hakkında yapılan incelemede;
Arazi niteliğindeki 185 ada 2, 189 ada 41 ve 195 ada 37 parsel sayılı taşınmazların olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tespit edilmesinde; üzerinde bulunan ve taşınmazlara bahçe niteliği vermeyen ağaçlara maktuen değer biçilmesinde ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek hükmün kesinleşmesi beklenmeden davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak,
1- Davanın niteliği gereği kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2- Davalı ...’in öldüğü anlaşılmakla, gerekçeli karar başlığında mirasçılarının adlarının yazılmaması,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
a) Gerekçeli kararın hüküm fıkrasına ayrı bir bent olarak (Kendisini vekille temsil ettiren davalılar lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 1.800,00-TL maktu vekalet ücretinin davacı idareden alınarak davalılara verilmesine,) ibaresinin yazılmasına,
b) Gerekçeli kararın karar başlığında (..., ..., ... , ... ) isminin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalı ...'dan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 26/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.