MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı Şirket arasında imzalanan bayilik sözleşmesine aykırı olarak akaryakıt istasyonunun sözleşme süresinden önce davalı şirket tarafından 3. kişi şirkete devredildiğini, davalı ..."ın sözleşmeyi kefil sıfatı ile imzaladığını, davalıların sözleşmenin ihlali nedeniyle 15.000 USD cezai şart, alım taahhütünün ihlali nedeniyle 227.604 USD cezai şart ve 228.650,00 TL kar mahrumiyeti tazminatı ödemesi gerektiğini ileri sürerek, sözleşmenin feshedildiğinin tespiti ile söz konusu miktarların ticari temerrüt faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, akaryakıt istasyonunun davacının onayı olmadan devredildiğinden sözleşmenin 13/a ve 19. maddeleri uyarınca davacının 15.000 USD cezai şart talep edebileceği, cezai şart miktarının davacının ekonomik mahvına sebebiyet vereceğinden 1/2 oranında indirim uygulanarak 7.500 USD cezai şartın davalıdan tahsiline, davalının hiçbir gerekçe göstermeksizin haklı bir neden olmadan sözleşmeyi feshetmiş bulunması nedeniyle davacının sözleşmenin 27/c maddesi uyarınca kar mahrumiyeti talep edebileceği, davalıların ödemesi gereken kar mahrumiyetinin 228.650 TL olarak hesaplandığı, davacının alım taahhütünün ihlali nedeniyle cezai şart talebi bulunsa da davacının sözleşmenin eki niteliğindeki asgari alım taahhüdüne uyulmadığı halde sonraki yıllar bakmından herhangi bir ihtirazı kayıt koymadan ifaya devam etmiş olması nedeniyle eksik alımın gerçekleştiği yıllara ilişkin cezai şart talep edilemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile taraflar arasındaki sözleşmenin feshedilmiş olduğunun tespitine, davacının bayilik sözleşmesinin feshedilmiş olması nedeniyle talep ettiği, 7.500 USD alacağın 2.000 USD"sine dava tarihi, 5.500 USD"sine ıslah tarihinden itibaaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a maddesi uyarınca faiz uygulanmasına, fazlaya ilişkin isteğin teskin nedeniyle reddine, 228.650,00 TL kar mahrimiyeti alacağının 10.000,00 TL"sine dava tarihinden 218.650,00 TL"sine ıslah tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalılardan tahsiline, alım taahhütüne aykırılık nedeniyle talep edilen cezai şart talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarfından temyiz edilmiştir.
6102 sayılı TTK"nun 22. Maddesine göre tacir sıfatına haiz bir borçlu fahiş olduğu iddiasıyla cezai şarttan indirim yapılmasını mahkemeden isteyemez. Ancak kararlaştırılan cezai şart miktarının borçlunun ekonomik yönden mahvına sebebiyet verecek derecede yüksek olduğunun belirlenmesi halinde hakimin uygun bir miktarda indirimde bulunabileceği yargıtay kararları ile kabul edilmektedir. Ancak davalıların somut olayda böyle bir savunmaları olmadığı gibi davalıların mali durumlarının tespiti yönünde de bir inceleme yapılmadan cezai şartın indirilmesi doğru değildir.
Ayrıca davalıların asgari alım taahhüdünü ihlal ettiği çekişmesizdir. Asgari alım taahhüdü ihlal edilen dönem sonrası mal verilmeye devam olunmuş ise önceki dönem yönünden asgari alım taahhüdünün ihlaline ilişkin cezai şart istenemez ise de akdin haksız olarak davalılar tarafından feshedildiği dikkate alındığında fesih dönemine ilişkin asgari alım taahhüdünün yerine getirilmemiş olması halinde bu dönem için cezai şart istenebileceğinin gözden kaçırılması da isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA,
peşin harcın istek halinde iadesine, 31/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.